Pinokio / Pinocchio

tytuł oryginalny / original title: Ostržek

Lutkovno gledališče Maribor, Słowenia / Slovenia

reżyseria / direction: Matteo Spiazzi

scenografia / scenography: Primož Mihevc

kostiumy / costumes: Mojca Bernjak

obsada / cast

Miha Bezeljak

wiek / age: 8+

czas trwania / duration: 40’

Pinokio jest metaforą ludzkiego życia, które składa się z mnóstwa błędów; one także uczą i kształtują człowieka. Często są jedynym sposobem, by zrozumieć świat.

Pinokio Matteo Spiazziego sięga do źródeł, zanurza się w czas, kiedy lalka nie była jeszcze w pełni ukształtowaną formą plastyczną, ale surowym, chropowatym drewnem. Bo materiałem jest tu oczywiście drewno, szlachetny surowiec, który towarzyszył ludzkości niemal od początku.

W warsztacie stolarskim, gdzie na stole ożywają narzędzia, a klocki i wióry zaczynają żyć własnym życiem, Pinokio rusza w świat, a my badamy ekspresję lalek.

Do drewna, które ledwo obiecuje przemienić się w coś – choć dzięki sztuce animacji możemy zobaczyć już poszczególne postaci opowieści – dołączają wykonane wcześniej lalki inspirowane dawnymi mistrzami.

Pinocchio is a metaphor for human life, which consists of a multitude of mistakes; they also teach  and shape human beings. They are often the only way to understand the world.

Matteo Spiazzi’s Pinocchio goes back to its origins, diving into a time when the puppet was not yet a  fully formed plastic form, but raw, rough wood. Because the material here is, of course, wood, a noble raw material that has accompanied mankind almost since the beginning.

In the carpenter’s workshop, where tools come to life on the table and blocks and shavings begin to take on a life of their own, Pinocchio sets off into the world and we explore the puppets’ expressions.

Wood that barely promises to turn into something – although thanks to the art of animation we can already see the individual characters of the story – is joined by pre-made puppets inspired by the old masters.

foto: Boštjan Lah