Żyrafa / The Giraffe
Nie pamiętam czym byłam najpierw, skarbonką czy żyrafą. Ludzie wciąż karmią mnie monetami, których nigdy nie zdołam strawić. Moje noce wypełnione są snami. Czasem staję się przytulanką, ktoś tuli mnie w swoich ramionach. Czasem jestem w lesie i biegnę po wierzchołkach drzew.
Chłopiec chce kupić samolocik. Stary człowiek, który kocha niebo marzy o lataniu. A skarbonka w kształcie żyrafy chciałaby być czymś więcej, niż tylko pojemnikiem na pieniądze. Pragnienia te przeplatają się w opowieści, która pokazuje, że życie można dostrzec w każdym przedmiocie. Życie, które wyzwala emocje i uczucia. We wzajemnej relacji z Żyrafą, nasi bohaterowie marzą, przyjaźnią się i kochają…
Fascynująca harmonia gry dwojga aktorów (…) i doskonałe zespolenie wszystkich elementów scenicznych, budują wyjątkową atmosferę, w której mieszają się melancholia i radość życia. Szczególna wartość spektaklu polega na tym, że unikając ilustracyjności i banalnej dydaktyki, historię pozostawia otwartą, pobudzając wyobraźnię, emocje i umysł. (Jury Międzynarodowego Festiwal dla Dzieci w Kotorze, Czarnogóra 2017)
I don’t remember whether I was first a moneybox or a giraffe. People keep feeding me with coins which I will never be able to digest. My nights are filled with dreams. Sometimes I become a cuddly toy, somebody holds me in their arms. Sometimes I am in a forest and I run on top of the trees.
A boy wants to buy a toy plane. An old man who loves the sky dreams of flying. And a moneybox in the shape of a giraffe would like to be something more than just a container for money. These desires intertwine in a story which shows that life can be noticed in every object. Life which triggers emotions and feelings. In their mutual bond with the Giraffe our heroes have dreams, enjoy their friendship and love…
A fascinating harmony of the two actors’ playing (…) and a perfect fusion of all the stage elements create a unique atmosphere in which melancholy and joy of life intertwine. The special value of the performance lies in the fact that by avoiding illustrative and banal didactics, it leaves the story open, stimulating the imagination, emotions and the mind. (Jury of the International Children’s Festival in Kotor, Montenegro 2017)
