Kopciuszek КОПЧЮШЕК

O spektaklu

Baśń o Kopciuszku gościła już na scenie Ateneum kilkakrotnie – adaptację  Eugeniusza Szwarca wyreżyserował w 1979 Andrzej Łabiniec, a w osiem lat później Marek Wit; wierszowaną, muzyczną wersję Jana Brzechwy zrealizował w 2002 Bogdan Nauka, natomiast sztukę Marty Guśniowskiej w 2012 – Jacek Popławski.

Tym razem zobaczymy, jak na jeden z najpopularniejszych motywów w literaturze dla dzieci spojrzał Jonasz Pinok. To spojrzenie jest nieco odmienne od poprzednich, bowiem autor skupił się przede wszystkim na relacjach między Kopciuszkiem a jej przyrodnimi siostrami i macochą, relacjach, które są przyczyną wycofania, osamotnienia i zamknięcia się bohaterki w swoim własnym świecie. Każdy w tej historii jest kimś, a ja? Kim jestem? Nikim… – mówi rozgoryczona. Powoli jednak rodzi się w niej bunt.

W inscenizacji przygotowanej przez zespół aktorski pod kierunkiem Beaty Zawiślak klimat magicznej baśni oczywiście pozostał, nie brak też humoru w dialogach i sytuacjach oraz szczęśliwego finału.

Warto zwrócić uwagę na piosenki w wykonaniu kompozytora – Wislake ze swoim ciepłym, melancholijnym głosem jest bardzo mocnym atutem spektaklu.

Після смерті матері Попелюшка живе з батьком, мачухою та зведеними сестрами, які користуються і висміюють її.

Їхні погані стосунки змушують головну героїню замкнутися, бути самотньою та близькою у власному світі. «Кожен у цій історії є хтось, а я? Хто я? Ніхто…», — озлоблено думає вона. Не в змозі заперечити, вона воліє прикидатися німою. Проте в ній повільно зароджується бунт.

Коли принц запрошує всіх на бал, де вона хоче знайти собі дружину, Попелюшка йде завдяки допомозі фей. Невпізнана ніким, вона зачаровує принца, але опівночі заклинання перестає діяти, тому дівчина тікає з палацу, втрачаючи туфлю.

Вранці князь відправляється на пошуки коханої; воно також йде до будинку Попелюшки. Сестри дуже хочуть вийти заміж, тому через силу надягають занадто малий тапочок, але обман незабаром розкривається. Завдяки батькові Попелюшка нарешті виходить із схованки і все закінчується щасливо.

foto: rech, projekt plakatu: Michał Cygan