Odd i Luna

Baśniowy spektakl opowiada o inności i poszukiwaniu przyjaźni oraz własnego miejsca w świecie.

Odd ma prawie siedem lat. Jego głowa jest… jajkiem. Bardzo się o nią boi, bo co, jeśli spadnie na niego lampa? Albo potknie się, idąc w nocy do toalety? Jego życie jest trudne – wciąż musi na siebie uważać. Pewnego dnia spotyka w lesie dziwną dziewczynkę w przebraniu pszczoły.

Ciemnoskóra Luna jest bardzo nieśmiała. Czuje, że wygląda inaczej niż ludzie dookoła. Boi się, że dzieci będą wytykać ją palcami i dlatego rzadko wychodzi z domu. Pewnej nocy dostrzega za oknem latającą rybę. Dziewczynka domyśla się, że tajemniczy gość zgubił drogę do swojego domu. Chciałaby pomóc rybie, ale jak to zrobić, gdy ta wypowiada tylko pojedyncze, niezrozumiałe słowa?

Odd i Luna czują się samotni i nieakceptowani przez otoczenie. Codziennie rozmawiają z księżycem i czekają, aż w ich życiu coś się zmieni. Dopiero spotkanie z Innym pozwoli im uwierzyć w siebie i otworzyć na świat.

A fairytale performance about being different and searching for friendship and one’s own place in the world.

Odd is almost seven years old. His head is… an egg. He’s very afraid for it; what if a lamp falls on him? Or stumble while going to the toilet at night? His life is hard – he needs to be careful all the time. One day he meets in the forest a strange girl disguised as a bee.

Dark-skinned Luna is very shy. She feels she looks different than everybody else. She’s afraid that other children will be pointing their fingers at her and that’s why she seldom leaves home. One night she notices through the window a flying fish. The girl guesses that the mysterious guest has lost his way home. She would like to help the fish, but how to do it when it only utters single, incomprehensible words?

Odd and Luna feel lonely and not accepted by the community. Everyday they talk with the moon, waiting for something in their lives to change. It is only the meeting with the Other that will allow them to believe in themselves and become open to the world.

foto: K. Krukowski