Prosta historia

Na początku był Raj. Dom. Ogród. Tata, mama, dziecko.  Świeciło słońce. Szczekał pies. Wszystko działało. Później pojawiła się chmura. Czarna chmura. Gdzieś daleko, nikt tego nie zauważył. Mijał czas. Chmur przybywało i nagle rozpętała się burza. Trzęsienie ziemi. Nastąpiła Zmiana. Wreszcie wszystko zniknęło. Nastało Nic. Pustka. Jak sobie z tym poradzić? Czy na niebie jeszcze kiedyś pojawi się słońce? A na twarzy dziecka – uśmiech?

Prosta historia to opowieść, jakich wiele. Trochę smutna, a trochę wesoła. O emocjach, które przychodzą i odchodzą. I o tym, co pozostaje.

Pozbawiony słów spektakl czerpie ze środków teatru formy. Dwóch aktorów, kameralna przestrzeń, lalki i dekoracje à la planchette, muzyka – wszystko to składa się na teatralne laboratorium, w którym dziecko dostaje szansę na oswojenie własnych emocji.

Koprodukcja Fundacji LALE.teatr i Wrocławskiego Teatru Lalek.

In the beginning there was Paradise. Home. Garden. Dad, mum, child.  The sun was shining. The dog was barking. Everything worked. Then a cloud appeared in the sky. A dark cloud. Somewhere far away, nobody noticed it. Time was passing by. There were more and more clouds and suddenly a storm broke out. An earthquake. A change took place.  Finally, everything was gone. There was nothing. Emptiness. How can you deal with it? Will there ever be the sun in the sky again? And a smile on the child’s face?

A simple story is just another story. A bit sad and a bit joyful. About emotions that come and go. And about what is left.

The performance with no words draws from the means of the theatre of form. Two actors, intimate space, puppets and à la planchette decorations, music – all this adds up to a theatre laboratory, where the child is given a chance to become comfortable with his own emotions.

Coproduction of the LALE.teatr Foundation and the Wrocław Puppet Theater.